إن‌ّ ربّک یبسط الرّزق‌َ لِمَن یشأ و یقدر إنّه کان بِعبادِه خبیراً بصیراً ---- وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها
یه جا میری مهمونی، معذّب نباش که ای وای غذاهاشونُ خوردم نعمتشون کم شد/

 اَه چه غذای بدمزه ای/ چرا کمه/ این چیه/...

روزی تو همین بوده

یا یکی میاد خونهَ تون مهمونی؛ حرص نخور که غذا کم نیاد/ مهمونا اومدن غذامونُ خوردن سهم ما کم شد/ اگه نمیومدن خوشمزه هاش می موند واسه خودمون!...

شاید مهمونان که برکت و نعمتُ با خودشون آوردن؛ اگه نمیومدن تو هم گشنه می موندی!